Blij als ik ben zonder onderwerp!
Het gedicht dat alle kanten dan nog op kan!
Onbestemdheid van het inademen!
Feeërieke tonelen van de op onbekende gronden
totaalweigering te schrijven!
Verslaving aan het onbegonnen werk!
Het wervelend zwieren boven het wit!
De blik naar het plafond, de pen in de mond,
de eindeloze reeks afgekeurde beelden
die niet willen of kunnen spreken
en, door jou behoed voor een afgang,
onder een warme deken in je hoofd kruipen:
dankbaar als lelijke meisjes,
die bereid zijn voor volgende gedichten
onbeperkt aan zich te laten plukken.
Jouw commentaar mag er ook zijn Eelke! Mooi gevonden..nou ja, gevonden is ook weer zo wat. Alsof je er niet keihard voor gewerkt zou hebben. In ieder geval: subliem.
Prachtig Leo!
Bij het lezen van dit gedicht, welde, ondanks ’t late uur dat ook als vroeg gezien kan worden, het volgende spontaan op:
’t Is allemachtig
prachtig
Zorgvuldig
ongeduldig
zie ik er naar uit
wat misschien wordt geduid
als vrucht van het ontrukte
aan onbeperkt geplukte
meisjeslelijkheid.