scheur je kleren in en uit
je woede in de spiegel
beelden gehouwen uit dode
woorden sieren de torens
van communisten
uit paleizen zonder poorten

enclaves van licht stichten
schaduwen in de afgrond
van je ogen tot je tenen
naar beneden dieper dan
de graven in je binnenste
kwijlende ringen van aarde

schuilen tegen maagsappen
die terloops omlaag druipen
in je donkere darmkanalen
staar de stinkende ratten
in bogen terug naar buiten
en keer je hoofd tot de zon

vind een land in de leegte
van een woord