Ik zit vast aan mijn omgeving.
Het is niet alsof ik niet beweeg,
        In tegendeel, ik beweeg genoeg
        en geen overgewicht, ik zit prima
        op de nationale BMI.
maar wel alsof alles om mij heen
met me mee beweegt.
En dat noemen ze dan vooruitgang.

Het blijkt zo te zijn dat ik geen invloed heb op dat
wat om me heen gebeurd. Als er een discussie is
en ik zeg ja,
zegt de rest nee.
Dat is democratie.

(Door de baslijnen die op de achtergrond spelen
        In het muziekstuk dat ik nu luister,
        in alles om mij heen.
klinkt de woede en frustratie door op een getemperde wijze.
De bassist is net een hond die
aan het lijntje wordt gehouden.
      Geen Labrador Golden Retriever voor op schoot
      maar een Pitbull, met van dat uit zijn mondhoeken lopende
      slijm. De hoektanden niet te vergeten, met een muilkorf,
      uiteraard.)

Ik kan nu wel gaan vertellen
waar ik wel of juist geen invloed op heb
en waarom
      Dat willen mensen ook vaak en graag weten,
      waarom?
      Oh waarom!
maar dat is juist het punt,
het zou niets uitmaken.