bladerend in mijn woordenboek
van opa cadeau gekregen,
op een dag in mei
stuitte ik op het woord

“ ongelijmd “

gek genoeg,
reageerde de woordverzameling door
uiteen
te vallen.
letters dwarrelden door de lucht,
woorden fladderden uiteen
en
vormden
nieuwe, ongerijmde zinnen.

ik besloot voor God te spelen

en
het ronddansende woordballet te verlijmen,
al lijmende
voltrok zich een wonder,
mijn opa stond op uit de gevallen letters
en
kuste mijn voorhoofd.

Zoals hij altijd had gedaan.