op een rots – peter van galen
ik bak mijn brood met groot geduld
wachtend op een wonder
worstel met een tros ballonnen
zakken met mijn lucht gevuld
overal een soort van woord
& verder niets
het is geweldig, leven op de rots
& sluipend tussen zonnestralen
ben ik de grote ademhaler
Geef een reactie