op – bob elias
als bougies niet willen vonken
als de krukas niet meer draait
als de brandstof onverrichter zake
de motor druipend weer verlaat
als lampen niet langer boren door
de bodemloze nacht
als de olie slechts kan kruipen
waar de peilstok het niet verwacht
breng dit wrak dan naar de sloper
alles verdwijnt in het verleden
ook de haren van vele liefjes innig
verstrengeld in de bekleding
Ga zo door, Bob.
Heb al jouw gedichten op Krakatau gelezen en jouw stijl en de wijze waarop je zaken verbeeldt spreken mij aan.
Ha die Otto, dank je wel, daar word ik blij van.