in de verte lamenteert een saxofoon
de straat donker met hier en daar wat schemer
ook een steeg der eenzamen de bries tegen

een kat inkt in het zwart de nacht
gewis van de dood met negen hielen
bespint de dag met de prins van geen kwaad

gans de tijd bast menig hond z’n lust
tot de zon z’n stralen verkwist
achterna gezeten door schicht en rust

in schaduwveilig gezellig nabij de haard
vergaat het veler gemoed voor de wind
daar koffieboon gemalen de avond kleurt