ontwaken – vera de brauwer

De droom bezweert de werkelijkheid
maar onontkoombaar daagt ’t ontwaken.
De geest moet aan de slaap verzaken,
mijn oogopslag beslecht de strijd.

De adem is het ritme kwijt,
probeert terug op dreef te raken.
Mijn lijf wordt wakker onder ’t laken
dat wens en daad als zeefdoek scheidt.

Dan tast ik naar de kussensloop
waar ik het droombeeld hoop te vinden
dat mijn geluk in handen droeg.

Maar vingers voelen valse hoop,
wij waren slechts bij nacht beminden.
Illusie zet de wekker vroeg…

Meer gedichten van Vera De Brauwer; en dan gezongen hier.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK