Er gaat niets boven deze grond.
Zwaar en nat vandaag keer ik om
en om en om. Het valt allemaal mee
wanneer je bezig bent. Het doen
en de weerstand voeden en voelen.

Je raakt de aarde aan; een klomp
zware nattigheid waaruit straks
alles groeien gaat. Moeder zeg
je zacht, inwendig, heimelijk.

Je wilt niet dat ze je horen.
Er zijn er voor minder opgepakt.
Ze willen het liefst strakke regels

een rijtje bloemen langs een recht
tegelpad. Een strak gestreken vlag
voor het geliefde vaderland.