buiten
is dit huis nu onbewoonbaar
verklaard, ik herken het niet
eens, de ramen die blauwe luchten
door buiken zuchtten, hun
luiken zijn gesloten
er doorheen kieren
gespleten haarpunten
krult de wingerd de stenen om
die muren splijt en pannen dunt
hoor de mossen woekeren
grijs en geel zijn ze
met veel en kanten vallen
scheuren rafelend langs
voegen buigen niet langer
naar muren die neigen
naar de grond
binnen is alleen de zolder nog
hetzelfde gebleven
Hoi Kate,
Las net een stukje van je in de Esta, wat een verrassing. En zit dus nu op internet te kijken wat je nog meer hebt geschreven. Herkende je meteen op de foto. Woon je nog in Amsterdam? Wij wonen weer in Breda, maar twee dochters wonen in Amsterdam, dus gelukkig kom ik er nog regelmatig. Hoop dat alles goed met je gaat, en ik blijf graag op de hoogt van je werk,
tot de volgende keer,
xe (Edith Janse)