Het is de onafheid van de dingen,
van alles dat zich niet laat maken,
dat zich afwendt van volledig zijn,
dat je iedere keer weer ziet.
Of juist niet.
De half opgeruimde kamer,
de ongeklustheid van het huis,
de onuitgesproken liefde,
de engel die je thuis verwacht
maar geen vleugels draagt.
De halve waarheid staart me aan.
De driekwart zinnen blijven staan.
De hele afstand hier vandaan.
Deze drie bijdragen spreken me erg aan, lees graag meer van je.