I

Pessoa in Knokke
is vloeken in de kerk

zijn poëzie ligt
hier op straat

Go-carts en chi-chi,
zegt zij.

 
II

Ik kijk van me af,
verlies me in de verte,

een hand voor mijn ogen,
een hand in haar hand

aan onze voeten
zijn poëzie.

 
III

‘Ga voort’, ze schrijft
het gedicht van een tegel over

Met handen vrij kijk ik om
en zie Knokke

en de zee weerspiegeld
in glas en beton