De spelregels van mijn dromen zijn veranderd
wanneer ik wakker word is het nog steeds mes in rug en
kijken naar mij alsof ik een hondje uit het asiel ben
het hondje naast de statige dog die ze hebben geselecteerd
het hondje wordt overmorgen misschien gecremeerd.

Mijn verontwaardigde vader verwijt mij dat ik mak ben
maar hij is er niet wanneer ik op het oorlogspad ben
ik voer oorlog wanneer hij slaapt tegen vijanden die hij niet kan zien
omdat ze alleen van mij zijn, mij soms te bekend zijn.

De kruisboogschutter moet er eens hartelijk om lachen
‘Noem je dit een gedicht?’ kraait hij nauwelijks geïrriteerd
Zo worden we natuurlijk nooit rijk.