Een grote overhangende rots
daaronder het kamp voor de komende dagen
uitzicht op de steile heuvels
bekleed met groen
laaghangende wolken

hout verzamelen
het vuur
dat niet meer uit zal gaan

onder ons de grensrivier
waar de smokkelaars
met de contrabande op hun rug
de trappen des doods beklommen

het natte hout eerst drogen
houtskool om te roosteren
grote blokken voor de nacht
de werkplaats van Vulcanus

regenwater sijpelt door de rotsen
daags omhoog voor voorraad
hout
het ritme van de dag

ons venster op de wereld
klein maar oh zo weids
de geluiden
geuren

de laatste voettocht
ontregeld
als de tienduizend
naar de bewoonde wereld

de snelweg gaat te hard

in de stad klinkt het alsof
ik weer kan horen