Niets is voor eeuwig, niet de zon, maan,
de sterren in hun baan, deze bol
die wij aarde noemen.

Niets is voor eeuwig, niet de boompjes en de beestjes,
mijn hart voor jou, of jouw liefde voor mij.

Niet de piramides van kennis
of de bossen van gevoel.

Niets is voor eeuwig, niets dan waarheid, leugen,
en de dag dat je beide kwijt was en je zo rot voelde.
Het was een gevoel dat je nooit meer verliet.

Niets is voor eeuwig, niet mijn botten
of jouw huid, niet mijn dromen of jouw
woorden, of jouw mooie hoofdje waarin je alles
nog even langer op wilt slaan, nu je
nog even langer op blijven mag.

Je wilt nog niet slapen gaan.
Ik weet precies hoe jij je voelt nu.
Niets is voor eeuwig,
zeg het nog maar eens. Wees zoet.