niets is erger – delphine lecompte
Hij toont een leegte tussen zijn handen die
Kleiner is dan een mensschuwe terriër
Hij zegt dat hij mij zo erg gemist heeft
Die leegte maal 110 plus 237
Gelukkig waren er hoeren en tafels die hem goed gezind waren
Ze slokten zijn geld geruisloos op en werden wakker met gebroken poten.
En dan wil hij weten wat ik met mijn minuten heb aangevangen
In het tentenkamp heb ik je ondergang verzonnen
Ik heb je kapotte brillen aan de oudste zoon gegeven en
Hij heeft me beloofd dat je nooit meer zou terugkeren
Omdat je zou belanden in de kerkers van de Siberische psychiatrie
Maar hier sta je zonder noemenswaardige schrammen en met een nieuwe bril.
Vader toch, is het waar wat ze zegt
Dat je kind bent geweest in een ander continent
Dat je kraaide en strafte en rijmde als een kind?
Ze zegt dat het per ongeluk is gebeurd
Het land was droog en je broers zo slaperig.
Geef een reactie