Ik loop en ik loop en het dondert niets.

Ik maak mijn armen wat losser,
leg het vel te drogen in de zon.

Alles, echt alles wordt doorblazen
met woorden die niet van mij zijn,
maar van Hem Die mij kwam halen
uit een lange nacht waarin ik danste
en zwom, mij liet bestralen op muffe gazonnen.

En wie is het toch
die op mijn stoel is gaan zitten,
die in mijn bed heeft geslapen,
die bij kunstlicht schrijft over mijn evenbeeld?

Eelke jongen, wacht op mij!
Ik zal je bedriegen, beledigen,
verlangen naar jouw lichaam
in de armen van een ander.
Gedenk mijn hals in zwart fluweel.

Bespring de dansende dood
en wacht op mij! Ik maak jou
een huis om samen in te slapen.