niet alleen – jan holtman
vandaag bezocht ik mijn moeder
die 67 jaar werd, het was
geen groot feest met Harrie, haar
nieuwe vriend en Joepie, zijn hond
Harrie had nieuwe schoenen aan
uit Amerika, mijn schoenen glommen ook
maar waren te duur gekocht bij Dolcis
ik was niet alleen en genoot
van macaroni en geneuzel
ik vind dit van een enorm onzingehalte
kletserig en bijna wat verwijfd ook
met je laatste spreektaal-woord in je gedicht vat je de eigen boel goed samen;
not my cup of tea, wordt er dan ook wel eens gezegd
Kletserig, verwijfd en geneuzel, inderdaad!
Maar toch vind ik het mooi en zeker ook van lef getuigen om het op deze manier op te schrijven.
Alleen die ‘Joepie’ gaat bij mij over het randje.
Kan dat beest niet gewoon ‘Joep’ ofzo heten?
de eenzaamheid haal ik uit het gedicht,
het is goed om gevoelens te uiten, leuk verwoord
De gelegenheidsbundel ‘Holtman Afgezeken’ met daarin ook de verbluffende commentaren van mijn Krakatau-vrienden en vooral vriendinnen is al in de maak. Bovenstaand gedicht zal er niet in opgenomen worden.
Jammer hoor dat bovenstaand gedicht niet in die bundel komt Jan, maar ik ben wel benieuwd naar de bundel..
Las ik hier ergens dat er Godverdegodver, Godverdegodverdekut gevloekt mag worden?
Verdomd, het helpt!
Sorry, Jan, dat is toch niet echt het betere werk.
Ja Teisterblom, mijn inspiratie kwam gelukkig niet verder vandaag!!