De oude kruisboogschutter staart naar de littekens
als je lang genoeg staart worden ze wazig
om dan te verdwijnen en zich te vestigen op andere armen
zijn knieprothese klakt als de tong van een kind dat
trage hoeven op oneven kasseien nabootst.

De film gaat over een moeder die
in alles beter is dan haar stugge dochter
behalve in het schrijven van scheldbrieven
daarin blinkt de dochter uit
helaas is ze te gierig om ze voldoende te frankeren.

Ik zit op een vriendelijk stukje gras
de zon voedt mijn bochel die geen beschermende functie heeft
twee mannen met een lege kruiwagen lachen mij uit
op een bankje krast de pokdalige kunstenaar een driftig portret.

De zon voedt nu de flank van een complexloze canis
ik krijg het koud en begeef mij bevend naar het bankje;
ik ben een ontluisterend detail in een naïeve weide,
mijn bochel heeft hij verplaatst naar mijn buik.