Nu dan die dagen weer gevouwen
uit wolken. Het is ook nooit
zo gek niet of het regent wel.
Genoeg wat mij betreft. Heb
het allemaal aan gezien.
De zon weer op
zien komen, af zien
druipen boven
kaartenhuizen
van beton.

Mag ik je
hartenvrouw, mag ik je boer,
mag ik je negen? Het spel
verdelen over jaren.
Op de tafel slaan.
Het gaat om geld meneer,
dit spel. Het gaat erom te doen
alsof het niets kan schelen.
Maar ik huil wel, alle dagen
van boven naar beneden.