De schaduw van oude vrienden
flonkert over straat en breekt open.
 
Versleten verhalen slingeren zich om een lantaarnpaal.
De bliksemhuizen staan op te drogen met krakende ramen.
 
Het harde steen om de mond van mijn vader
druipt af, de regen roest
 
weg als een vogel in rovershanden.
 
Mijn moeder heeft de servetten weer opgeborgen,
netjes schoongemaakt fladder ik het licht tegemoet.