Ze was een eenvoudige tangodanseres op de boulevards van Habana.­ Het kon haar niet veel schelen of ze dronk op kosten van de baas of van haar vriend.­ Een echte wereldster zal ze nooit worden, maar de illusie dat het zou kunnen hield haar staande.­ Elke dag danste en danste ze erop los, niet houterig, niet stijf, maar bijzonder op haar eigen manier.­ De mannen van de club kenden haar wel een beetje, ze had ooit een borrel gedronken met de leden van boven.­ Daarna danste ze nog wel, maar het was toch anders.­ Achter de make-up en de gladde heupen ging opeens een ziel schuil, een ziel die eruit wilde, weg van de mojito’s, de sigaren, de slaven, ze wilde hogerop, maar ja;­ Hoe? Dat wist ze niet en er was niemand die het haar kon leren.­