mistbui IV – pastuiven verkwil
je schrijft van ver
over vreemde universums
schoonheid en schrik
mij onbekend
de trant en klank
herken ik
die zijn de mijne
alleen de betekenis
ik droom wel eens
over jou
daar diep
want jij bent mij
dat weet ik nu
maar je woorden
hebben nog geen gewicht
misschien als ik wat doder ben?
Geef een reactie