Gisteren heb ik mijn vader gered
Het heeft veel voeten in de aarde gehad
Maar ik mag er niet over schrijven
Want ik heb de derde vrouw van mijn vader beloofd
Discreet te zijn.

Een porseleinachtige spoedarts zei tegen mijn vader:
‘Je moet niet tegenstribbelen!’
Mijn vader beweerde dat ‘tegenstribbelen’ zijn lievelingswoord was
‘Je moet niet zeveren!’ zei de spoedarts vervolgens
De sfeer was om zeep.

Discretie is vreselijk moeilijk
Gelukkig moet ik over mijn muze niet discreet zijn
Hij heet Omer en
Zijn knieën zijn vals
Wanneer hij met mij wil vrijen
Vraagt hij: ‘Wil je een bad nemen?’

Ik neem voortdurend baden
Zelfs overdag
In de badkuip van mijn muze voel ik mij nooit schuldig
Nochtans ben ik schuldig.

Het is mijn schuld dat ik werkloos ben
Het is mijn schuld dat er gat in mijn jas zit
Het is mijn schuld dat ik geen nieuwe jas kan kopen
Maar het is niet mijn fout dat mijn vader ziek is
En tegenstribbelt wanneer een porseleinachtige spoedarts
Hem vitamines via een katheter komt toedienen.

Ik begrijp het wel hoor,
Dat tegenstribbelen van hem
Zeveren is een lelijk woord
Er bestaan veel krasse woorden
Ze worden aanvaardbaar wanneer mijn muze spreekt.