mens en dier – elize augustinus
overweldigd door het
mondnabije
gekrijs van
de papegaai
hoor ik hoe ze
mij weer zingt, en
ik buiten: Mezelf:
krijs,
waarom heb ik je
ooit leren spreken?
En verduisterde je kooi.
overweldigd door het
mondnabije
gekrijs van
de papegaai
hoor ik hoe ze
mij weer zingt, en
ik buiten: Mezelf:
krijs,
waarom heb ik je
ooit leren spreken?
En verduisterde je kooi.
Geef een reactie