masker, afgelegd – jos van daanen

Na enig wikken en wegen, besloot zij
de maat te nemen van wie ze was

ze stak twee vingers achter de rand
van haar gezicht en met een zachte plop
liet haar oude leven los van de rauwe huid.

Aan de buitenzijde van de harde schaal
viel maar bitter weinig af te lezen,
geen bulten, noch barsten, geen deuken

geen schade van onbezonnen woorden,
geen slijt van leugens, al die dingen
had de binnenkant met verve afgevangen.

En toen zij zichzelf in haar spiegel zag
ontdekte zij evenmin oneffenheden,
enkel dat haar nieuwe zij
te weinig vorm gekregen had.

Laat een antwoord achter aan Jos van Daanen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK