los geflodder – monique methorst

Je leeft je leven uit als eenzame held en je vraagt met alle geweld om een shot in het duister. Mag ik dan nu de blues voor je zingen… en luister hoe rauw dromen er niet
om liegen.

Zwart-witte opflikkeringen in het holster van een afgevuurde nacht, ademt de sfeer geladen achter het rookgordijn van tot de tanden toe gewapende woorden, er wordt te hard over nagedacht…

Koeltjes kill ik het aan… lieve help, zo drama.

Als alles tragisch wordt voor God’s eerste niet zo beste wereldwonder, heb ik geen antwoord op onbelangrijke vragen, geboren uit bloed, zweet en tranen… kus mijn onbeschrijfelijke kont, we klinken al bijna naar ouden van dagen.

Let’s rock…en ik roll een begin aan het einde om in het midden de nostalgie uit je dromen te knallen. Breng ik je nu in shock? Of laten we ons in één teug
achterover vallen?

Laat een antwoord achter aan Jan Holtman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK