Je leeft je leven uit als eenzame held en je vraagt met alle geweld om een shot in het duister. Mag ik dan nu de blues voor je zingen… en luister hoe rauw dromen er niet
om liegen.
Zwart-witte opflikkeringen in het holster van een afgevuurde nacht, ademt de sfeer geladen achter het rookgordijn van tot de tanden toe gewapende woorden, er wordt te hard over nagedacht…
Koeltjes kill ik het aan… lieve help, zo drama.
Als alles tragisch wordt voor God’s eerste niet zo beste wereldwonder, heb ik geen antwoord op onbelangrijke vragen, geboren uit bloed, zweet en tranen… kus mijn onbeschrijfelijke kont, we klinken al bijna naar ouden van dagen.
Let’s rock…en ik roll een begin aan het einde om in het midden de nostalgie uit je dromen te knallen. Breng ik je nu in shock? Of laten we ons in één teug
achterover vallen?
STALKER.
HYSTERIE is het wel!
Het is GEEN imitatie, imitatie betekent precies zoals je het schrijft en ik doe niemand na, het is van mij. Als je je persoonlijke aanval niet kan onderbouwen met een naam die ik volgens jou zou imiteren raad ik je dringend aan mij verder niet meer te stalken met je gezeur. Nogmaals: doe niet net alsof je mij kent, noch wat ik van plan ben, je weet niets van me af.
En jij succes met je verdere pogingen, je krijgt van mij niet het laatste woord.
Ik schreef niet dat het imitatie is, ik schreef dat het SLECHTE imitatie is. En wat je acties betreft: benader de redactie of sluit je aan bij eliZe! Ook zij wilde me ooit aanklagen en beschikt over een sociaal netwerk van advocaten, rechters, politieagenten en psychiaters! Van civiel recht had ze echter nog nooit gehoord! Veel succes!
Dit is puur laster, als de redactie geen actie onderneemt doe ik het zelf. Kijk uit meneer de superschrijver, want je bent nu over mijn grens heen. Dit hoef ik echt niet te pikken!
Schrijf jij nu echt dat het imitatie is? Je gaat nu wel heel ver en dat allemaal omdat ik niet geinteresseerd in je was. Loser.
Ik vind het zo absurd dat je er zo boos om wordt.
Besef trouwens dat dit alleen een puzzel is als je hem op wilt lossen. Zonder direct alle zinswendingen te snappen is de sfeer toch volkomen helder. Ik vind dit ook niet zo’n goed gedicht, omdat het allemaal een beetje van de taalvondsten aan elkaar lijkt te hangen, maar ik vond het wel interessant genoeg om naar te kijken en voor terug te komen.
imitatie, uiteraard!
Mark,
Ik voel niet de geringste behoefte hier iets toe te lichten! Ik schrijf helder en in normale mensentaal en vind het gedicht van Monique ronduit slecht, daar het puzzelpoezie is! Verdomme, ik licht het toch even toe: Het gaat nergens over, is ook niet experimenteel de moeite waard, daar het slechts een (slechte) immitatie is, van een soort modegril: prozagedichten! Maar je hebt gelijk: Monique heeft zich hierin te ontwikkelen, ik doe er echter niet aan mee!
Ja Jan, of een interessante richting om je in te ontwikkelen. Ik snap je kennelijke frustratie over associatieve en meer hermetische dichtkunst dan ook niet zo goed. Misschien wil je die toelichten?
Pathetiek!
Ik bedoelde dit: er is een je in dit gedicht, en omdat mij niet iets anders verteld is identificeer ik als lezer mij met die je waarna me verteld wordt dat ik je kont kan kussen. Gechargeerd zou ik dan kunnen zeggen dat ik me als lezer aangevallen en beledigd voel. Als dat niet de bedoeling is zou je kunnen overwegen cursief voor Japie toe te voegen onder de titel.
Dan over het taalspel of -zoals jij het noemt- gewoon dichten: bij een echt goed werk zou het niet of of moeten zijn maar en en. En een interessante gedachte en een eigen interessante taal.
Soms vind ik stoeien met taal leuker om te doen, soms in een “gedicht”, soms in een column, maar ik schrijf ook op de gewone manier en met dichten ook. Hangt van mijn stemming af.
Deze hierboven is niet geschreven voor lezers maar voor een persoon, het heeft niet eens de intentie van beledigen, het gaat niet om de mening, meer een gevoel wat ik bij iemand kreeg en dat heeft verder niets van doen met lezers hier. Of bedoel je het anders?
He Monique, ik vind muission impossible en deze een stuk interessanter dan bleekbaar, wat ook geen slecht vers is (maar minder interessant). Er staan me wel een paar dingen tegen, die ik gewoon ga noemen, in de hoop dat je ze in de eerste instantie negeert, maar er toch stiekem over nadenkt en dus zo mee zal nemen.
Ik vind het niet fijn dat ik in dit gedicht meegenomen word, aangesproken, en dat ik dan opeen je kunt moet kussen. Wat heb ik je misdaan? Misschien moet je niet zomaar je lezers beledigen, alhoewel dat getuige je laatste strofe wel je doel is. Laten zien hij vrij je bent. Maar oke, dat geloof ik dus wel, dat je vrij bent en dat iemand anders mening je zogenaamd aan je reet kan roesten, dat is niet zo heel erg boeiend.
Verder verdenk ik je van woordspelerigheid. De grappige taalvondst lijkt belangrijker dan de gedachte. Ik raad je aan om die keuze te heroverwegen – zonder verder gelijk op te houden met het taalspel wat je kennelijk erg belangrijk vind.
Mah, ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Groet,
Mark