Regenwater sijpelt naar beneden
vanaf dak boven de stille grijpers,
die als stalen handen hangen boven
nog te vangen zachte mooie dingen
en schoon als ~Lorelei~ naar alle
kleine, grote, kermisgangers zingen.

Zoveel kindertranen hier ontsproten,
als felbegeerde toch nog donderend
ten valle kwam, vlak voor het blije
uitgestoken kinderhandje, door een
venijnig tikje naar benee verdween,
sereen, vanuit een hart van steen.