littekens – pallas van huizen

Elk gedicht is een litteken,
muziek uit scheuren,
scheuren van pijn,
gedwongen noodzaak, geen vergissing
zal ik maar zeggen.
Elk gedicht is een litteken,
als een blauwgeduimde duim, zinloos zuinig,
maar goed bedoeld.
Een gevangen emotie
in een moment van zijn.
Ben ik dit zelf of iemand anders?
Elk gedicht is een litteken,
herinnering in tijd.
Elk gedicht is een litteken,
het enige dat blijft.

Reageer