zo zonder zit ik dan
in bed, stiekem
te liggen
en te liegen
waarover
weet ik nog niet
het komt er wel op neer
aan het einde

de dag ook gestopt
met dag zijn
de zon desondanks
schijnen blijvend
de hele nacht door
lege hemels verblijden

in perspectief:
uren zonder invulling
geboetseerde tijd
vormloze klei
ook aan het einde,
na het bakken,
alleen scheuren
nog altijd niets

morgenochtend
sta ik stiekem op
ga lopen
(meer dan ijsberen
alleen) ik ga
lopen zonder
lichtstralen
Leiden zover Leiden kan