ledigheid – sunshine tenochtithlan

De zomerzon soest
we liggen in het gras
het kietelt

we hebben niks te zeggen
over het weer

elkaar vinden

ik prik je in je zij
je kijkt verstoord op
begint te vloeken

trekt bleek weg

en ik weet: wat wij hadden
loopt leeg uit jouw wond

Reageer