ledigheid – sunshine tenochtithlan
De zomerzon soest
we liggen in het gras
het kietelt
we hebben niks te zeggen
over het weer
elkaar vinden
ik prik je in je zij
je kijkt verstoord op
begint te vloeken
trekt bleek weg
en ik weet: wat wij hadden
loopt leeg uit jouw wond
Geef een reactie