laat me – b. vogels

laat me nu maar gaan
uit de dwaasheid en het razen

naar de randen van de wereld
waar merels het einde van
de stad inluiden

en uit de verte
de velden mij bewegen
naar het stille land
van zand en zingend riet

en niets mij nog terug kan fluiten

Laat een antwoord achter aan Jan Holtman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK