Het is niet dat jij de dagen dooft
de muze in haar laatste belofte voorziet
een roze tepel nieuw leven inblaast

dat je klem tussen alles en Godverlaten
lippen zuigt, je ogen naakt
en waanzinnig blasé

dat ik meer dan alleen maar kut
in poëzie verpak, of Franse chansons
drink uit een oud glas

het is niet wat jij belichaamt
in al je pedante vruchtbaarheid

er is iets van alleenrecht
en een beetje meer