Het was al ruim te horen voordat ik je zag:
dat kraakje in de verte
nu je dichtbij me staat en aan één stuk door praat
zie ik hoe het precies zit
het zit naast je mond, maar ook naast je ogen
wijdbeens, met aan elke kant een pootje
het zit wel lekker zo te zien
helemaal onderuit in je wangen, met twee armpjes
lui gestrekt op de leuning van je lach
het is krakend plezier,
dat de interne weerstand overwint
van al die maanden waar je mij niet meer zag.
Haha, dank je wel voor het compliment! In mijn bundel vind je nog meer hoor 🙂
Een heerlijke manier van schrijven;-)
Hoe kom je erop.