klodders – martin m aart de jong

Later toen we groot waren
zagen we pas hoe kruimels
tijd verjaardagstaarten maakten
hoe de room van onze vette
vingers kroop op eerste verjaar-
dagsfeestjes we stonden op
in onze box, rammelden aan
de tralies van de tijd we spraken
klanken uit waarvan we wisten
dat er een betekenis aan moest
worden gegeven. We leerden
langzaam alles af in taal we
stroomden dromen door tot
dat we hier kwamen. We
zitten samen aan tafels grijs
en stil gebogen met koffie, gebak
en morsen klodders room we
leren langzaam alles af door
te vergeten we horen woorden
maar verzinnen ze niet af en toe
lukt het nog om even iets te zeggen
we roepen de namen van schimmen.

Laat een antwoord achter aan Kate Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK