Mijn nicht en ik plannen
De vergiftiging van de loodgieter
Op de beste bewaarde bunker van het strand
Hij moet vergiftigd worden
Omdat hij mijn verjaardag vergeten is.
In de tuin van mijn grootouders staan planten
Negentig procent is giftig
In het tuinhuisje staan tien bussen insecticide
Maar mijn nicht heeft een beter idee:
De insuline van mijn grootvader.
Helaas is mijn grootvader niet suikerziek
Mijn nicht heeft de insuline in de ijskast
Tussen de mosterd en yoghurt gedroomd
We staken onze plannen
Een dikke vrouw in een vuilniskaroranje badpak
Zegt tegen haar kind: ‘Morgen krijg je een ezel.’
Het is zeker geen zoogdier
Daar in de zee
Mijn nicht beweert dat het haar stiefvader is
Maar ik weet wel beter
Het kan haar stiefvader niet zijn
Haar stiefvader ligt op een motelbed
Tussen een morbide ganzenkweker en mijn moeder.
Wanneer de zon voor de drie zondagsschilders ondergaat
Springen we van de bunker
Mijn nicht rent recht naar de dichtstbijzijnde vaderfiguur
Ik benader traag de jongste zondagsschilder
Hij heeft de dikke vrouw in vuilniskaroranje badpak geschilderd
Hij heeft er vlierbessenrood van gemaakt
Rauwe vlierbessen zijn giftig.
..een verademing.Deze overdaad aan gulle woorden en associaties. Je voelt aan alles dat het past bij wie het heeft geschreven. Ik verdrink af en toe graag in Delphine’s gedichten om voldaan weer terug te keren naar de werkelijkheid.
uitglijdt is met dt! Niet Delphine, maar jij glijdt telkens uit!
de vlierbessen, als alternatief
als er geen insuline is,
vet gedicht
je moet oppassen dat je niet uitglijd
over zoveel verf ha ha
een jan steen van een gedicht
Anouk,
Schaf eerst maar een nieuw klavier aan!
ha ha ha, of een ander leuk verticaal verband, als
de aangereden filerijdster haar likdoornpleisterverkoper, die door falende comeptenties een kettingbosting met een Chinese neppenisverkoopster, bij haar obese verzekeringsagent met een voorkeur voor dubbelbestreepte zonnebloempitten, moet melden
Oid
Groetjes Anouk
Bedankt, Anouk, voor de opbouwende kritiek!
Het vergt moed. Ik bedoel: moeder, vader, ex-touwslager en dove sponzenverkoper loslaten, het is moeilijk, maar noodzakelijk, dat besef ik.
Tot binnenkort, met een gedicht over een gepensioneerde stierenvechter en zijn buurman die overdag foto’s maakt van vinken in de hagen die mijn favoriete rupsbandenbedrijf omringen, en ’s nachts aan de lopende band de vulling van aldi-loempia’s overziet.
Iets dergelijks..
Groetjes,
Delphine
Ik geniet van je fantasie
Wel zou ik wel eens een keer wat anders willen lezen dan Persoon x is de moeder, vader, grootvader van..
Een gedicht zonder familieverbanden zou ik verfrissend vinden van jouw hand
Volgens mij kan je heel veel aan wat schrijven betreft, dus ook zeker wel dit soort herhalende lijnen loslaten