Je schrijft twee woorden op, ik ken het lied
die eerste twee akkoorden brengen mij
op schommels, er gloren appelbomen

een wit huis, kinderkoren, muizen aan de kaas
jouw stem die nu slechts kraakt
was toen ook broos
zo ingetogen als een stadse

je schrijft drie woorden op, ik zing het lied
met blozende herinneringen, jouw ogen
spiegelen de maan voor het slapen gaan
de handen zijn gevouwen, want je bidt

dat er geen stormen komen, weet je nog
maar ach ze kwamen toch en bliezen al
jouw moederdromen ruw aan gort