Wadend door metersdikke
bladeren houdt hij het hoofd
net boven.
Op gepaste afstand
passeert een zwarte kat muisstil,
haar stoïcijnse blik
kijkt toe
hoe hij al bladertrappelend
poogt aanval te doorstaan.

Maar de groene wateren
slaan hoog vandaag,
dus slagen doet hij niet en weldra
zal hij kopje onder gaan.
De kat geeft hem een kopje
is
zeer in haar nopjes
met het schouwspel dat hij biedt.

Gelijk een schip zal hij vergaan
en heksen
toveren een sprookjesmaan
waarnaar de wolf al huilt.