Toch opvallend dat wij,
die zo makkelijk volslagen vreemden
mee ons bed in nemen,
zo bang zijn voor buitenlanders
die naar ons landje komen.
Toch opvallend dat wij,
die zo makkelijk volslagen vreemden
mee ons bed in nemen,
zo bang zijn voor buitenlanders
die naar ons landje komen.
Joost (van Gijzen): ik pielde in de zonneschijn / met penis pen en hermelijn – what do you think cynisch alter ego?
Joost (Alsa): Beter dan de rest, de rest kan er niets van heeft er niets van begrepen ik ga bijna dood en ik voel me ellendig en de hele wereld is tegen mij en nu moet iedereen zich slecht voelen ik word niet gewaardeerd oh wacht dit ga ik even omdraaien ik waardeer niemand oh Joost dat ben ik ja dat weet ik maar ik heb het toch even tegen je oh Joost je bent een miskende Dichter oh Joost vandaag heb ik weer mijn beste taaltje opgepoetst om ruudje poppelaars en eelke en jan holtman en delphine braak lecompte en al die andere losers oh Joost ik wij jij jullie waar zijn we gebleven ik ben de beste wij zijn de beste oh Joost ik ben Alsa Remmer vind je het mooi Joost Ajax gaat naar de haaien Joost ze worden niet genoeg gewaardeerd
“een autist die net geleerd heeft ongerelateerde zelfstandige naamwoorden grammaticaal te verbinden”
– heerlijk vinnige opmerking Joost! Het loopt nog niet helemaal lekker, het is niet zo helder geformuleerd, en dat gaat ook niet verbeteren gezien je versjes, maar ik begrijp ongeveer welk gevoel jij / jullie probeert / proberen uit te drukken: miskenning, frustratie, semi-geleerdheid, de kok en de ketel die hangt.
Waar hebben jullie elkaar eigenlijk ‘ontmoet’, op de school voor filmdramaturgen :)? Kun je niet gewoon een gesprek beginnen in je eigen hoofd, in plaats van dat allemaal hier neer te zetten?
Ruud, je teksten zijn als die van een autist die net geleerd heeft ongerelateerde zelfstandige naamwoorden grammaticaal te verbinden. Niet dat het iets leesbaars oplevert natuurlijk.
nou nou nou wat een cynisme
nou nou nou nou nou nou
en zo subtiel
nou nou nou
en
We bellen!
Dag Joost,
Je kunt nu wel ophouden met deze voorstelling en in ieder geval het fatsoen opbrengen om onder je eigen naam te reageren.
Met groet,
Eelke
Eelke, je weet dat ik een enorme fan ben van je “gedichten”. Gelukkig is je talent voor vinnige opmerkingen even groot.
Ik heb dit jaar onder mijn alter ego Hermione Granger een gedicht over jouw werk naar Turing ingestuurd, getiteld “Obliviate”. Ik hoop dat ik win!
Jaja, de miskende dichter Joost van Gijzen. Gelukkig heeft hij een medestander (of beter: een alter ego) in Alsa Remmer. Veel geluk samen!
Blijf schrijven, blijf de rest afkraken. Ooit zal het nog wel eens iets opleveren.
Jij hebt een lesje ‘Herkenning Cynisme’ nodig, Ruudje.
je tekst; het is ’n beetje zoals weblog taal dat je bij de telegraaf online wel eens leest
mee ons bed in nemen
naar ons landje komen