jazz – anouk smies
Gedichten zouden geen moeite moeten kosten
maar als rokerige Blues
uit je stembanden vloeien
Niet nageaapt
van steenharde literatoren
maar angstloze seks
die door vooroordelen boort
Verschuiving van dijen
en longen
vloekend in het schandblok
getypt
voor naakt openbaar
Suiker op een natte huig. Ik wil ze zingen
en vergeten wat mij heeft scheefgepraat
terwijl fantasie mijn deksel licht
Onhoudbaar laat ik me tot bekentenis dwingen
Anouk, deze vind ik best lekker!
Paar opmerkingen:
– titel ‘jazz’ in combi met ‘blues’ in tekst vind ik beetje raar
– ‘uit je stembanden’ , er komt iets langs maar niet uit je stembanden
Hoi Bob
Dank je
Ja, ik weet het van die combinatie, vond het echter toch wel een eigenwijs idee, om een gedicht met Blues erin Jazz te noemen, al begrijp ik de verwarring
Dank voor de tip wat de stembanden betreft
!
Anouk, dat is een illusie!
Dat gedichten schrijven geen moeite zou kosten.
Je beeldspraak is vrij goed te volgen:
Poëzie schrijven als angstloos seksen, doorboren, dijen verschuiven, naakt en openbaar.
Wat beken je dan? Dat schrijven toch moeite kost? Of dat je onhoudbaar je fantasie openbaar maakt?
Je gedicht is opwindend, in vele betekenissen.
‘Suiker op een natte huig’, dat is heel mooi!
Dank B, voor je enthousiasme !
De vraag over de bekentenis, laat ik in het midden
Maar gedichten kosten moeite ja. Aleen ik hoop soms, dat we er meer puur naar kunnen kijken. Het elkaar vliegen afvangen, doet me soms wat pijn.
Egoloosheid zou op zijn minst een mooi streven zijn.
Naakt en openbaar
Ik groet je, en dank nogmaals
Anouk