werd ik maar eens zwaarmoedig
het wordt je beloofd in de bijsluiter
depressies; zeer vaak

zoals bij henry de zeurder hij lustte alleen
nog maar vrouwen met haar op de tanden
en als hij de strotappels had verorberd
lachte hij altijd naar mij, verdomme

ik ben er zo eentje die niet van haar stuk raakt
ook niet als uren achtereen een druppel
achter mijn rug valt, tikt en tikt

maar henry weet geen maat, hij kijkt
of hij dubbeltjes vindt op de straat, zo
depri, geen sammy, laat ik dat zeggen

voorzichtig, want als hij kwaad wordt
is lijden in last, scheer u weg, dames
scheer het zand van uw tanden.