In mijn parallelle leven heeft hij een merrie
Ze heet levensvonk en haat mij hartstochtelijk
Mijn ribben en mijn hopeloosheid zijn minder zichtbaar en
Ik val niet ten prooi aan een gênante gokverslaving
Je bezingt mijn lenigheid in het Frans van mijn aalmoezenier.

Maar ook in mijn parallelle leven sluipt het binnen
Het kwade amen, de afgunst, het verlangen om
Levensvonk van je af te nemen, haar stal in brand te steken
Ik ben in staat om het te doen, want ik heb de middelen
Verlies ik je straks, verlies ik dan ook je liedje?

Zoals hij hier staat zonder merrie
De man die mij soms draagt, sleept,
Rolt in een Turks tapijt, het hoort erbij
Zoals hij mijn verdriet nooit peilt, niet oppookt en
Ter plaatse blijft, zoals hij gebekt is zie ik hem graag.