ik vraag niet – jos van daanen

Ik vraag niet naar je naam
al was je de verkoper van het licht
uit gouden armaturen, of de predikant
aan de slippen van schuld en schaamte.

Niet naar je bespottelijkheid vraag ik,
al leg je die in botten, bloed en zenuwen
voor me klaar op tafel, en geef je mij
een grote lepel om te proeven.

Gisteren in de salon van het huis
van Euterpe was je de klomp van vlees
en blauw gewaad, het zoveelste
gekunstelde pseudoniem, klaar
om mij van mijn weg naar huis te voeren.

Ik heb niet naar je naam gevraagd.