Ik wandel over
de lijnen in je gezicht,
struikel haast
en post een gedachte:
De envelop gekleurd
met bijenwas

Ik red de uren
uit de dagen,
breng ze aan de kant
van mijn herinnering.
Droog ze af,
geef ze water.
Ik verzon je omdat
ik eenzaam was

Ik schrijf over alle
wegen naar je vader,
over hoe hij almaar
stiller werd

Ik verveelde me nooit,
ik had in jou
een vriend, met jou
altijd een later