Ik loop rond in de hoop een mens tegen te komen
Die me een hart onder de riem zal steken
Mijn kleren verbergen mijn verbanden, maar mijn blik is erg bloot
De advocaatverslaafde fietsdief vraagt: ‘Hoe gaat het met je neus?
Heb je veel ongemak? Was de anesthesioloog een man?’
Ik antwoord op de laatste vraag: ‘Ja, een Ierse man.
Net voor hij mij in slaap prikte vertelde hij nog vlug een grap
Over twee dove tegelzetters, drie schizofrene coniferenscheerders,
Een lading gesmokkelde ossengalzeep, en kikkerdril aan waslijnen.’
De fietsdief verandert in een kangoeroe omdat ik geen plaats voor hem heb in de derde strofe.
Mijn vader neemt het op tegen de kangoeroe
Ze dragen beiden bokshandschoenen
In de buidel van de kangoeroe ligt een gestolen wafelijzer
In de heuptas van mijn vader ligt niets
Omdat mijn vader de verkeerde heuptas draagt.
In de juiste heuptas ligt een dode pimpelmees op een bedje van flosdraad
De kangoeroe wint en krijgt slaag van zijn verzorger
Mijn vader verliest en krijgt een troostprijs van mij: oliebollen
‘Ik eet geen oliebollen, ik wil mager blijven, dat weet je toch?!’ Zegt mijn vader korzelig
Hij is altijd korzelig, ik ook, kangoeroes soms.
Kangoeroes zijn korzelig wanneer ze worden gedwongen
Om krappe bokshandschoenen te dragen
Kangoeroes zijn kwaad wanneer beschonken bluessaxofonisten
Gestolen wafelijzers dumpen in hun buidels.
Kangoeroes zijn ook kwaad wanneer de bluessaxofonisten geen bluessaxofonisten zijn
Maar bijvoorbeeld kraanmachinisten, kangoeroes kennen het concept ‘beroep’ niet
Noch ‘roeping’, dit is mijn roeping, ik heb veel last van mijn neus.
Het is alsof Dries Roelvink tegen Andrea Bocelli zegt: Zing dan ook beter.
Dan ben je geen Pallas maar een Paljas.
ik kan hier niets mee, sorry, maar je maakt jezelf niet wit door mij zwart te maken en mevrouw le Compte al helemaal niet, alstublieft, neemt geen waardigheid, behoudt de behagelijkheid.
Helemaal gelijk Jacob. Maar jij bent dan ook een echte gedichtenliefhebber. Dat is de essentie. We leven in een maatschappij waarin we er willen zijn. Aan de ene kant is dat nu juist het meest natuurlijke aan ons. Maar het is ook het meest trieste aspect aan ons menszijn. Dat we niet eens meer kunnen en willen zien hoe mooi de gedichten van iemand anders zijn. Delphine is de allermooiste omdat ze juist ook zoveel lelijks en onvolmaaktheid blootlegt.
Martin, je hebt al eens op een poëtischer wijze uiting gegeven aan je bewondering voor Delphine -)
als u dit van-de-hak-op-de-tak-geraaskal serieus wilt nemen, be my guest, maar voor mij en andere normale mensen is het een klap in het gezicht van de goede dichters.
Delphine heeft het dan ook helemaal niet nodig om te schelden, hoe begrijpelijk het ook is dat je kwaad wordt omdat je gedicht even snel op internet van een inferieur label wordt voorzien door iemand die onder pseudoniem vooral kwantitatief bezig is op deze en andere sites. Dat mag uiteraard ook, zo goed als je kritiek mag hebben op het werk van anderen. Maar ja, als die “kritiek” al niet gefundeerd is, ik lees geen enkele onderbouwing, noch een verwijzing naar het gedicht zelf, dan vraag je erom dat anderen je daarop aanvallen. Dat is geen aanval op iemand als persoon, dat is een aanval op belabberde kritiek. Kritiek die die naam niet eens mag hebben. Dan hebben we het nog niet eens gehad over het gedicht van Delphine zelf. Ik bedoel maar. De opening alleen al overdondert me volkomen: Ik loop rond in de hoop een mens tegen te komen
Die me een hart onder de riem zal steken
Mijn kleren verbergen mijn verbanden, maar mijn blik is erg bloot
De advocaatverslaafde fietsdief vraagt: ‘Hoe gaat het met je neus?
Heb je veel ongemak? Was de anesthesioloog een man?’ De hele setting van het gedicht is er een van totale onthechting van mijn dagelijkse realiteit en toch herken ik er vele elementen in terug. De eerste zin is nog redelijk conventioneel. Wie is er niet op zoek naar een hart onder de riem? Ik denk juist iemand als bijvoorbeeld Pallas van Huizen. We willen bevestiging. We willen weten dat we iemand zijn, dat we een leven hebben dat de moeite waard is om geleefd te worden. Juist in dit verband komt dan een “advocaatverslaafde fietsdief” opdraven die belangstelling toont.. Meesterlijk. Het roept bij mij associaties op met iemand uit de laagste kaste van onze maatschappij. Een junk. Een fietsendief. iemand die juist geen waardering krijgt. Juist deze mens toont aan de naar een hart onder de riem hunkerende ik-figuur zijn belangstelling. Zo zit het hele gedicht vol met vondsten, goudschatten, juwelen. Ja, dat is grote klasse.
Zelden heb ik zo’n verwarrende zin geschreven als hierboven; wat ik bedoel is dat Delphine Lecompte zowel voor de Nederlandstalige poëzie als voor Krakatau een geschenk is en niet dat Krakatau op één laan staat met Delphine en in even sterke mate een geschenk is voor de Nederlandstalige poëzie.
Pallas van Huizen, ten slotte, speelt een soort verontwaardigde ‘drama queen’, maar dat mag ik niet zeggen want dan maak ik natuurlijk 10 eeuwen vooruitgang ongedaan, hè Pallas?
Heb ik gescholden? Beledigd? Waardigheid genomen? Zeg ik of iemand anders dat ik beter ben? Is er misschien iemand een beetje bang of boos geworden dat ik beter ben?
Het lijken wel op de moderne middeleeuwen waar je te schande wordt gemaakt als je een eerlijke mening over iemands werk geeft.
Wat dat betreft is er 10 eeuwen later eigenlijk nog steeds niets veranderd.
“Is er misschien iemand een beetje bang of boos geworden dat ik beter ben?”
hiermee zeg je alles over jezelf Pallas, je zegt het inderdaad zelf, niks mis mee tenzij anderen er last van hebben…
🙂
dat haal jij eruit, maar dat is niet het enige wat ik gezegd heb.
Delphine Lecompte is één van de beste ‘dingen’ die de Nederlandse poëzie de afgelopen jaren is overkomen, en dat geldt evenzeer voor deze site van Krakatau.
Daar komt ene Pallas, met alle respect, niet dicht bij in de buurt.
Het is mijn goed recht en gaat jou niets aan.
Nogal flauw Pallas.
Je weet best dat het waar is. En dat is gewoon op internet te lezen.
Jouw keuze, maar waarom niet toe geven?
Dat zijn de huisjes van Pallas wel heel klein en vast geen Akropolis van Pallas Athene!
Het is mijn eigen keuze anoniem te blijven.
Beste Krakatau,
Misschien kon u na de troubles met uw nieuwe server, mijn geplaatste comment wel terugplaatsen. Waar ik alleen opmerkte dat hier (onder dit gedicht) blijkbaar ook al de 3de Wereldoorlog flink aan de gang is. En dacht en schreef ik: “Wegwezen beter!” De comment werd immers deze morgen eerst wel geplaatst.
Als zo iets dan verdwijnt (zonder reden op te geven; en “men” zelfs je gebruikersnaam niet meer aanvaard), kan je in eerste instantie niet anders denken dat je weg gecensureerd werd na enige “interventie” bij de webmaster (als je ziet hoe hier tegen personen tekeer wordt gegaan, zie ik deze mensen ook wel dat soort “interventies” bij de webmaster doen. Te meer daar zoals ik dat soort dichters ken, ze dit elders effectief al hebben gedaan. Mensen die literaire prijzen gewonnen hebben, denken ze dat “more equal than equal” zijn. Als je dan ziet, wat ze tegenwoordig aan “poëzie” schrijven, vraag je af of Alan Turing met zijn test niet zou oordelen: “That’s written by a machine, not by a human!”
Want, in vergelijking met hierboven, heb ik in mijn 1ste comment niemand persoonlijk aangevallen. Ook nu niet: Wel: dit gedicht slaat nergens op. Waar ik over de dichter als mens niet beoordeel met woorden als “lulletje rozenwater”. Delphine mocht zich excuseren. Als je reacties op je gedicht idioot vind, wel heb dan het verstand ze te negeren. Ze mag blij zijn nog reacties te krijgen, want onder de twee andere gedichten, houdt iedereen zich nog op de vlakte. Tot er nog een derde van da tniveau komt op dezelfde dag en je wel denkt: “Dat wordt wel wat gortig, dit soort poëzie.”
Maar: ik heb elders reeds gemerkt dat nuchtere reacties, waarin niemand persoonlijk aangevallen wordt, laat staan uitgescholden wordt, subversiever kan zijn dan mensen voor “klootzak” uitmaken. Sommige sites houden blijkbaar meer van verbale agressie dan van ontluisterende reacties.
btw: kan u bij “medewerkers” mijn nieuwe blog http://marasmusfemininus.wordpress.com vermelden ipv de oude. Dank u!
Smaken verschillen. Maar smaak kun je wel ontwikkelen. Dat geldt niet voor iedereen. Maar ja. Zet op Krakatau allemaal huizen neer en het lijkt vol te staan.
‘Pallas van Huizen publiceert op internet. In eigen beheer gaf hij twee bundels uit in een kleine oplage’…
(Bron: Meander)
‘In eigen beheer’, ‘In een kleine oplage’…
Enough said..
je zult jezelf bedoelen.
Lulletje rozenwater, waar blijft jouw geniale debuut?! Waar kan ik jouw spitsvondige gedichten lezen?!
Nergens! Want ze bestaan niet; die spitsvondige gedichten van jou. En een geniaal debuut moeten we al helemaal niet van jou verwachten.
Je bent mediocre en dus betekenisloos, get over it!!
schrijf dan ook beter.
onnozel pseudoniem, laffe reactie
hoge sprongen, lege buidels