Mijn vrouw is een kutwijf.
God heeft mij geroepen
(‘Wees niet bang, mijn zoon!”)
Zijn stad staat stevig in de dode zee.

Mijn kinderen zijn gezegend,
hun lijdensweg staat al vast.

Ik lees een boek, ik hoor een wet.
Dit zijn de regels van mijn vader.

Ik geloof dat zijn stem de mijne niet is.
Ik bekogel mijn lieve vrouw met stenen.

Mijn vieze moeder scharrelt langs de ramen.