Als zij door haar IJsland bladert
hoe bijzonder kan een leenland zijn
rust haar oog op bladzij twaalf

geultjes blaast ze in de sneeuw
kleine rimpels, witte vlokken
wolken legt ze naast zich neer

als de bergbeek op haar mooist is
de lucht zich langzaam voegt
naar de buiging van een zomernacht

haalt ze de kleuren uit het licht
en legt ze op haar buik te drogen