iedere voorstelling te boven – martin m aart de jong
aanwijzingen voor de regie:
ondertussen in de vroege ochtend
loopt een man nonchalant fluitend
over straat waar een vrouw een hond uitlaat. De hond gaat zitten op een bloem, de bloem verroert zich niet.
tekst:
ik zag zelfs lelietjes van dalen
hun kop omhoog steken uit de meest onwaarschijnlijke plaatsen
een teken dat er altijd nog
omhoog gelikt kan worden
in tijden van crisis
toch goed om te weten
niet waar?
(het doek valt er klinkt
een daverend applaus)
Prachtig, tot tekst! Daar gaat het m.i. mis in deze uiteenzetting!
Het wordt te lollig! De lezer en de actualiteit worden aangesproken en dat juist mist de kracht van de openingsstrofe!
Na “tekst” moet er niets of nog heel veel gebeuren…
Jan
Er moet helemaal niets, gedichten op deze site worden voortdurend uit elkaar gerafeld, geanalyseerd tot op het bot.
Ik vind juist dat dit gedicht staat, het is af en het spreekt mij aan.
tot de tekst vindt ik het een magnifiek gedicht, goed gevonden de hond gaat zitten op de bloem, de bloem verroert zich niet
de rest onder kan weg
Martin,
Diana is het met mij eens!!!
Geen schuttingtaal gebruiken hoor, want dat is voor schuttingen!
1 april Leeuwarden? Eind juli de Prinsentuin?
Ik denk dat de bundel MONSTERPROOF van Daniel Dee (Passage, Groningen) je aan zal spreken. Maak wat van bovenstaand gedicht of schrap en knik tevreden een flesje bier achterover!
Jan
Och gossie….een paringsroep van Holtman richting vriendje. Op 17 november is de intocht van Sinterklaas weer jongens. Geertruidenberg, Meppel, Texel, Scheveningen en Coevorden hebben interesse getoond. Zes december Madrid?
goed begin van een gedicht, tot aan tekst inderdaad
daarna klinkt het m.i. iets te belerend, o.a. door ‘niet waar?’
zielige reactie van Poppelaars. Ik ken jan Holtman niet persoonlijk. We zijn geen vrienden. Het gaat ook niet over het gedicht. Dat zegt meer over deze Poppelaars die ik evenmin persoonlijkken. Ikheb alherhaaldelijk hier geschreven dat veel mensen het onderscheid dichter/ gedicht niet kunnen maken. Ruud Poppelaars levert hier een schoolvoorbeeld van.
buiten inhoud, beeld, beleving, de taal, ervaar ik graag de opbouw
en daarom ben ik het met een aantal kritieken hierboven niet eens,
het gehele gedicht is van een bijzondere opbouw, richting de eindregels;
de dichter neemt ogenschijnlijk een kleine pauze- hij gunt dat zijn publiek-
ik zie het als een semi-politiek gedicht en politieke gedichten vind ik zelden ok
tenminste als ze door die verwende Nederlanders zijn geschreven
maar deze vind ik mooi raak en geloofwaardig; geschreven
en wat me voor altijd bij zal blijven is deze regel:
“De hond gaat zitten op een bloem, de bloem verroert zich niet.”
aan dat soort dingen herken je volgens mij de betere dichter
immers het is –van nature- moeilijk om beeld op te bouwen met –niet- woorden
met -geen- met –niemand- met –nooit-
ik denk dat ik dit de indringendste “niet-constructie” vind, die ik ook heb gelezen
De laatste regel in de eerste strofe, en de tweede en derde strofe van de tekst
De hond gaat zitten op een bloem,
de bloem verroert zich niet
toch goed om te weten nietwaar?
(Het doek valt er klinkt een daverend applaus)
En ik stond op terwijl we applaudiseerden