Ik behoor niet tot de vermeende groep
van Heytzes hartgrondige hekelaars,
noch als mens (ik ken hem niet),
maar zeker ook niet als verschijnsel.

Als deze groep zou zijn verenigd
wilde ik er ook geen lid van worden,
en zou ik, als ik hem zelf was,
voor het erelidmaatschap bedanken.

Klare taal en klinkende zinnen,
te lang heb ik ze moeten missen.
Geen groter ambassadeur dan hij,
dichter van het middenland.

Maar Utrecht zelf, die dommestad,
daar rijd ik meestal snel voorbij.

(Niet ingestuurde bijdrage voor een wedstrijd
hekel-/lofdichten aan het adres van Ingmar Heytze,
ter gelegenheid van de presentatie van de bundel
‘Utrecht voor beginners’.)